55 jaar signaleren waar het daglicht om vraagt Praktijk
van
Verzekeraars |
Wet Aansprakelijkheid Motorvoertuigen (WAM)
bestaat sinds 1 juli 1965. Iedere automobilist moet zich verplicht
verzekeren. De WAM zou dekking moeten geven, zowel tegen de materiële
schade als tegen de letselgevolgen van bijvoorbeeld
invaliditeit en arbeidsongeschiktheid. Beloofd wordt dus óók de uitkering van letselschade voor wie geen
schuld heeft, ingeval van medische causaliteit en afhankelijk van de
mate van invaliditeit. De uitvoering van de WAM bij grotere letselschades is verwerpelijk:
De wet dient derhalve eenzijdig het belang van de particuliere verzekeraars. Omdat de beoordeling van de medische WA-schade ongecontroleerd in handen is gelegd van commerciële ondernemingen. Er is geen onafhankelijke uitvoering of controle. Wél van opzettelijke ontkenning van medische schade en causaliteit op grote schaal. Dit gaat zowel ten koste van gelaedeerde (letsel-)patiënten als van de samenleving. 52-jarig dossieronderzoek heeft dit - alleen al bij Stichting Werkgroep 1970 - talloze malen bevestigd. De WAM-uitvoering bedekt daarom onverminderd gelegaliseerde pure zwendel. Hoe wordt de
WAM misbruikt? Uitvoeringsinstellingen, particuliere
verzekeraars, verzekeraarvriendelijke (letselschade)advocaten, schaderegelaars,
schaderegelingskantoren, letselschadebureaus, artsen, medische experts,
verzekeringsartsen en verzekeringsmedische adviseurs,
arbeidsdeskundigen en andere dienstverleners benadelen
letselslachtoffers. Zij worden bij de schadeafhandeling door
sommige verzekeraars bij voorkeur(!) naar voren geschoven, ingeschakeld
en gebruikt. Zolang zij naar hun machtige opdrachtgevers de oren laten
hangen. Door onder meer bewijzen weg te laten, te verwijderen of te vernietigen.
En óók door foute rapportages te leveren bij de beoordeling en
afwikkeling van deze letselschades. Corrupte druk wordt zonodig niet
geschuwd. Dit betekent schadebeoordeling met gekochte,
onzuivere (medische) documenten, die de medische situatie en/of de
causaliteit stelselmatig ontkennen. Ten koste van gedupeerden, sociale
instellingen en belastingbetalers. Objectieve rapportages van
wél integer en kundig behandelende medici,
worden door verzekeraars in het algemeen terzijde gelegd, blijven
dan buiten
het geding. Er worden dan nieuwe onderzoeken geëist, meestal leidend
tot meer 'welgevallige' rapporten. Visie van anderen Deze letselpolissen leidden volgens Prof. Mr. A.R. Bloembergen (rapport 'Verkeersslachtoffers en hun schade', maart 1973) en later vele anderen tot mensonwaardige behandeling bij ernstige invaliditeitsschade:
Dit leidt mede tot complicerende, inefficiënte en kostbare (over)belasting van de economie bij het zorg- en justitieel apparaat Psychiater Prof. Dr. J. Bastiaans meldde in de jaren
tachtig al dat jaarlijks zeker honderd slachtoffers met lichamelijk letsel in psychiatrische handen worden gedreven! Door de onnodig lange en trage afhandeling van letselschadezaken door de betrokken aansprakelijke verzekeringsmaatschappijen. |
Klik op het plaatje voor meer inzicht:
Verantwoording openbaarheid |
04 januari, 2020