FRAUDEgevoeligheid: discussie
Wet aansprakelijkheid motorvoertuigen
WAM sinds 1 juli 1965 verplicht
De uitvoering van deze WET voor (een correcte
schadeafwikkeling!) is door de
Overheid gelegd bij de particuliere Verzekeraars. Werkgroep 1970 heeft de behandeling van
letselschade door de verzekeringsmaatschappijen continu gevolgd.
Voor 1965 werden op vrijwillige basis aansprakelijkheid
verzekeringen afgesloten. Toen al constateerden wij, dat er door
bepaalde medici werd gemalverseerd ten gunste van de Verzekeraars: Door
ingeval van schade de ernst van causaal inwendig letsel veelal te
ontkennen, of dit als ziekte of preëxistente c.q. latente klachten te
vermelden. De letselpatiënt kreeg veelal niets of een hypocriete
coulance afwikkeling en een fractie van de verzekerde som. Onze bewijzen
werden genegeerd. Deze ongecontroleerde fraude was in de nieuwe WAM in 1965 collectief
ingebed!
Wij kregen dus een veelvoud aan klachten en bewijzen van deze onzuivere praktijken.
Goedwillende Rechters en Advocaten worden door bepaalde medische
Professoren / Specialisten op grote schaal bedrogen. Door deze criminele praktijken
worden de rechten van gelaedeerden van aansprakelijke maatschappijen
geschonden.
Medisch tuchtrecht beschermt artsen Advocaat Benno Stokvis zei op 23 maart 1970 voor de VARA TV: "Het Medisch Tuchtrecht is een vermolmde zaak. Een stuk Kaste Rechtspraak.
Het beschermen van Artsen, blijkt belangrijker dan het belang van de patiënt! Het Medisch Tuchtrecht is niet openbaar!"
Advocaat Mulvin Berry noemde in dezelfde uitzending "Het Medisch Tuchtrecht
is een samenzwering van Artsen, die niet tegen elkaar willen getuigen."
Mr. Stokvis zei ook: "Dit is ontoelaatbaar in een Rechtstaat! De enige menswaardige houding is RECHT eisen."
Deze duidelijke conclusies weerhielden Bousardt om zijn medische ervaringen voor te leggen aan het Medisch Tuchtcollege. Hij
benaderde daarom
eerst de politiek. Zocht toen dat geen resultaat opleverde de publiciteit.
De Haagsche Courant publiceerde
april 1973 de bevindingen van de VARA. Meldde ook, dat er gezien het grote aantal klachten (614) door de Unie van Schade Verzekeraars een voormalig
Verzekeringsdirecteur werd benoemd als "schnabbel", En ook dat van deze 614 klachten er door hem slechts 20 gegrond werden bevonden, aldus
de HC. De Werkgroep stelt dat deze zogenaamde gewezen directeur deze (614)
veelsoortige dossiers beslist niet deskundig kan beoordelen. En toch noemt de Unie van Schadeverzekeraars zo'n man nadrukkelijk onafhankelijk. Toch niet om de Openbare Mening te misleiden? Aldus de
HC.
RAPPORT Aansprakelijkheid bij verkeersongevallen (Kluwer, juni 1973: Prof. Mr.
A.R. Bloembergen van de Leidse Universiteit):
Verkeerslachtoffers blijven slachtoffers Deze Conclusie van Professor Bloembergen en Mr. J.M. van Wersch en Mr. W. Hoyng is schokkend en toont aan
dat de betekenis van de Wettelijke aansprakelijkheid niet groot is. Het onderzoek strekte zich uit over 5 jaar. Voorts
bleek, dat er gevallen zijn, waarin eerst na enige jaren een uitkering volgt,
en...
dikwijls is deze uitkering verre van volledig! Maar zelfs al heeft het slachtoffer de
schuldvraag-barrière genomen, dan is hij er nog niet. Er komen uitgebreide medische keuringen aan te pas.
De heer Bousardt hierover: "Dat er gekeurd wordt, is logisch. Maar dat artsen en specialisten daarbij aangewezen
worden door de verzekeringsmaatschappijen is volstrekt onjuist. Deze onderzoeken worden door de verzekeraars betaald! Ik heb de stellige
overtuiging, en ik heb er ook de bewijzen voor in handen, dat die keuren ten gunste van de maatschappij en ten nadele van de patiënt. Hun
rapporten zijn absoluut niet objectief, en daarvan maken de verzekeringsmaatschappijen misbruik; zij verbergen zich achter hun rapporten, om
niet tot uitbetaling hoeven over te gaan. Door ervaren schaderegelaars wordt er dan dikwijls keihard onderhandeld, en het slachtoffer is door het
gebeurde meestal uit het veld geslagen, wil of kan zich nauwelijks verweren en op zijn eisen staan. Er komen gevallen voor, waarin misbruik van
de situatie wordt gemaakt. Dan neemt het slachtoffer tenslotte maar met minder genoegen dan waarop hij recht heeft. Dat zijn gevallen die door
de juristen-onderzoekers ook werden opgenomen in hun toelichting bij het
rapport."
Persconferentie, Bel Air hotel. 27 Juni 1973 Aansluitend op Het Rapport van Prof. Mr.
A.R. Bloembergen heeft Werkgroep
1970 een Persconferentie in het
Haagse Bel Air hotel georganiseerd. Journalisten van GPD-pers, Algemeen Dagblad
en Het Parool,
waren uitgenodigd. Voorts waren aanwezig: enkele artsen en een advocaat,
enkele organisaties, en slachtoffers.
"Medisch
vogelvrij door geknoei bij keuringen"
Verschillende Slachtoffers vertelden
daarbij hun trieste ervaringen. De heer Bousardt stelde als slotconclusie: "Het gaat hier om een hypocriet onzuiver, sinister systeem waardoor slachtoffers nooit hun rechten kunnen
krijgen. Voor mij is het meest beangstigend, dat ernstige medische feiten werden verdraaid en verdoezeld.
Behandelende medici werden hierdoor bewust op een dwaalspoor gebracht, met alle fatale gevolgen
van dien."
Drie punten constateert hij:
-
Opzettelijk misbruik van de gezondheid van het slachtoffer en zijn
lijden
-
Misbruik van zijn particuliere financiële
middelen, en
-
Benadeling van de
ziektekostenverzekering door de causale ontkenning van het ongeval.
Hoorzittingen Tweede Kamer
Wij hebben vervolgens de misstanden van de WAM 1965 aan Kamerleden
kenbaar gemaakt. De Werkgroep Verkeers- en Ongevallenslachtoffers heeft in de Tweede Kamer driemaal bijgedragen in korte hoorzittingen:
Voor twee kamerleden van het CDA op 31 mei 1979, voor Mr. Max Tripels van de VVD op 21 augustus 1979, en voor Jaap van der Doef en Mevr.
Mr. de Haas-Berger van de PvdA op 26 februari 1980.
Bousardt woonde op uitnodiging van de vice-voorzitter van de Partij van de Arbeid, het Tweede Kamerlid Jaap van der
Doef ook de landelijke
bijeenkomst op 10 december 1979 bij in het Casino te 's-Hertogenbosch over de zogenaamde Kortingswet op de Sociale uitkeringen door de
Tweede Kamer.
Meer
over 55 jaar misbruik WAM
Kik op het plaatje voor meer inzicht:
het Verzekeringsganzenbordspel...

|