Verzekering Arbeidsongeschiktheid door
ziekte of letsel.
Ontdekte
misstanden bij schadebehandeling.
Ondernomen acties.
"Duizenden
brieven over de treurige ervaringen van arbeidsongeschikten aan Den
Haag waar niets mee gedaan wordt ... De Politiek doet waar ze zin in
heeft ... Eens in de vier jaar wordt er van alles beloofd, daarna
gebeurt het tegenovergestelde ... Steeds meer burgers gaan daarom niet
meer stemmen ... Intussen wijst Den Haag steeds vaker het vingertje
naar ons alsof we de schuldigen, criminelen zijn. En de media geven
dit beeld braaf door aan de gezonde, argeloze burgers."
(Vrij
naar Koos van Dijk) C. Bousardt wordt in
1961 slachtoffer
van een auto-ongeluk. Bij de behandeling van zijn letsel en de
financiële schade ziet hij fouten en onregelmatigheden. Door de onzuivere beoordelingen en behandelingen door zijn
verzekeraars-artsen en specialisten loopt hij in een periode van bijna 10 jaar blijvend letsel op.
Deze zaken zouden daarom strafrechterlijk beoordeeld moeten worden. Daarom
wendde Bousardt zich begin 1970 gedocumenteerd
tot Justitie. Enige tijd later werd het dossier door de Rijksrecherche heimelijk
en ongebruikt aan
hem geretourneerd. Het zou
het beste zou zijn om een medische tuchtprocedure te starten, een civiele procedure
zou tenminste 9 jaar duren, aldus de Procureur-generaal.
Bousardt
ervaart dat vele andere letselschade-patiënten aan dezelfde praktijken worden
blootgesteld. Hun documenten tonen aan dat de schade-afwikkeling
heel vaak gelijksoortige criminele sporen draagt. En dat deze niet als incidentele
'minder fraaie kwesties' buiten de openbaarheid mogen blijven. Daarom richtte hij in 1970 in Tilburg de
Werkgroep voor Verkeers- en Ongevallenslachtoffers op. Er volgt
publiciteit. De gewraakte praktijken houden niet op. Steeds nieuwe gedupeerden melden zich.
Hij
blijft over deze kwesties regelmatig contact houden met de media. Uiteindelijk
durft Vrij Nederland het in 1977 aan om een serie publicaties te wijden
aan de praktijken van de Nederlandse verzekeraars. Deze serie wordt
onder meer gevoed door een reeks brieven van de hand van Bousardt aan Vrij Nederland. Deze reeks wordt later gebundeld
opgenomen in het boek
Uw
geld en uw leven; Het verzekeringsbedrijf ontmaskerd. Dit boek doet
zoveel stof opwaaien, dat de verzekeraars er zelfs de
Rechter bijhalen. Die kan niet anders dan oordelen,
dat de waarheid is gesproken.
Vooral de in het boek
gedetailleerd beschreven weerzinwekkende afscheeppraktijken, waardoor een aantal ongevalslachtoffers
zeer ernstig gedupeerd werd, zijn ongelooflijk. Als de
verzekeraars over de stellingname rond die praktijken in
dat boek worden uitgenodigd tot weerwoord antwoorden ze
dat ze zich willen beraden. Vervolgens laten ze
zonder nader bericht vele maanden niets meer van zich
horen. Op enkele exemplaren na*) verdwijnt het boek in
Nederland.
Mede
op advies van de redactie van Vrij Nederland wendde Bousardt zich ook
tot vooraanstaande politici in Nederland. Deze gesprekken leiden
aanvankelijk tot herkenning, maar er volgt ook tot vandaag geen enkele
verbetering.
Vanaf 1981 wordt de werkgroep als Stichting Werkgroep 1970 voortgezet.
Er
veranderde niets. Toch bracht hij met de Stichting de politiek nadien
onverminderd op de hoogte. Ook bleef Bousardt de misstanden in
de media aan de kaak stellen.
Hij overleed op 1 april 2007.
In 1995 slaagt voor het eerst
een verzekeringsgedupeerde
erin om zelf het gesol met hem in
Dossier
1850 op schrift te stellen en uit te geven. Auteur H.M. Walker kwam
hierover verscheidene malen in de publiciteit. Vele reacties van
lotgenoten volgen. Tot de dag van vandaag. In hun relaas en documenten stuit hij
op een scala van vergelijkbare, onoorbare praktijken. Hij beschrijft in
dit boek de
overeenkomsten in de trieste praktijk die andere slachtoffers aan hem meldden.
Geeft aan hoe verzekeraars onverminderd vaak, identiek laakbaar
handelen bij slachtoffers met ernstige beperkingen door aandoeningen
of ongeval. Er volgt opnieuw publiciteit, waarna
vele gedupeerden hem nieuwe feiten en documenten
aandragen. En ook zelf voor de media gaan getuigen.
C. Bousardt is de
eerste die zich, naar aanleiding van de publiciteit over
Dossier
1850
bij Walker meldt. Zo ontstaat het contact met de Stichting Werkgroep
1970.
De praktijken uit het boek bleven blijkbaar actueel tot de dag van
vandaag. Nog elke dag worden nieuwe exemplaren aangeschaft. Niet alleen door gedupeerden,
ook door
mensen uit alle geledingen in de maatschappij.
1995 - vandaag De auteur meende het daarbij niet te mogen laten. Hij
maakte gebruik van zijn
25-jarige ervaring als onderzoeker in een groot aantal
sectoren in binnen- en buitenland. Analyseerde literatuur,
onderzoeken, dossiers, mediaberichten en getuigenissen over deze problematiek.
Bekend bij vooraanstaanden in de samenleving, die het daarbij
lieten.
Walker rapporteerde daarover in
Arbeidsongeschiktheid, ziekte en letsel. Bracht
daarmee de mechanismen achter de gewraakte
praktijk scherp aan het licht. Beschrijft de rol van alle betrokken partijen bij
de schadebehandeling van gedupeerden. Besteedt tevens
uitgebreid aandacht aan aanwijzingen en oplossingen.
Walker was in 1998 ook de eerste die na weerwoord
het handelen en de identiteit onthulde van alle betrokken deelnemers
in zijn zaak.
Stichting Werkgroep 1970 publiceerde van 1996
tot en met 2012 nieuwe bijgewerkte edities van
het rapport.
Vertegenwoordigers
uit zakenwereld, wetenschap, media en politiek namen hiervan
kennis. Een toenemend aantal media en deskundigen onderschrijft inmiddels de visies uit
deze website en het rapport.
In de sectoren waar de misstanden
bestaan zijn zogenaamde gedragscodes en branche-interne rechtspraak
geïntroduceerd. Die bleken ineffectief. Ook
zogenaamd onafhankelijke onderzoeken leverden niets op.
Achtereenvolgende regeringen en Justitie wassen hun handen in
onschuld. De praktijken blijven zo,
ondanks steeds nieuwe berichten over misstanden en gedupeerden, ongehinderd bestaan. Inmiddels wordt -
óók in andere geledingen van de maatschappij dan gedupeerden
- gevraagd om in te grijpen.
Arbeidsongeschiktheid, Ziekte en Letsel
kan gratis worden gedownload en
is in 2012 in 24-ste druk verschenen.
De Stichting Werkgroep 1970 werd in 2007
opgeheven.
H.M. Walker
heeft de website op 11 juli 2007 voortgezet en
sindsdien geactualiseerd.
Vanwege de ondernomen acties werd Walker in
1995 benoemd tot lid van verdienste van de (Nederlandsche) Maatschappij
(voor Nijverheid en Handel).
*) veilig bewaard op enkele plaatsen in Nederland
|